ضرب المثل نماز
ضرب المثل نماز
« روزه ی بی نماز ، عروس بی جهاز ، قُرمَه ی بی پیاز »
کاربرد : نشانگر چیزی ناقص و ناتمام است .
توضیح آن که: کسانی هستند که در عین حال که روزه اند خود را از از انجام فرضیه ی نماز معاف می دانند. روزه ی بی نماز به اعمال این گونه افراد اطلاق می شود
اگر دقیق بنگریم در بین خویشان و آشنایان و بیگانه افرادی هستند
که اصلاً نمازگزار نیستند و فقط در ماه مبارک رمضان به روزه گرفتن اکتفا
می کنند و به یاد نیایش و دعا و روزه و در اثر حرمت این ماه سعی می کنند
خود را با افراد جامعه تطبیق دهند و با گفتن روزه (نخوردن و نیاشامیدن)
خود را به رنج و تعب بیاندازند تا بلکه ثواب اُخروی کسب نمایند؛
و
تنها در شبهای احیا، آن زمان که به اصطلاح بازار منابر، گرم تر است، کم و
بیش با نماز و روزه، با مساجد و مجالس وعظ و خطابه، سروکار یافته و به محض
پایان این شب ها، نه از نمازشان خبری است و نه از خدا جویی شان اثری است،
در حالی که سراسر این گونه اعمال بدون شناخت مایه گرفته است
ضرب المثل دیگر :
«برای یک بی نماز در مسجد را نمی بندند»
نظیــر: برای حِماری لنگ، کاروان بار نیفکند.
کابرد:
این مثل، نشانگر آن است که چون اقشار مختلفی در جامعه وجود دارند، مطمئناً
افرادی خواهند بود که دارای اعتقادات دیگری باشند و بنا به دلیلی نمازگزار
نیستند؛
لذا نمی توان عمومیت داد، که به خاطر فلان کس، نتوان کاری را انجام داد و یا در مسجد را برای نمازگزاران بست.
در واقع عمل و فکر یک شخص نمی تواند مقدم و موثر در آرای عمومی و افکار جمعی باشد.
