آباد کردن مسجد

نکات مهم درباره آبادانی هر چه بیشتر مسجد :

1- تاسیس مسجد:

تاسیس مسجد از مصادیق روشن باقیات صالحات است پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلم ) در این باره فرمود: آنچه از کارها و نیکی های مومن پس از مرگش به او می رسد دانشی است که آن را منتشر کرده و فرزند صالح و نیز مصحف قرآنی است که خود بر جای گذاشته یا مسجدی است که ساخته است و باز فرمود: هفت چیز است که پس از مرگ، ثوابش برای بنده نوشته می شود که از جمله مسجدسازی است.

پاداش مسجدسازی:

امام باقر (علیه السلام ) فرمود: هر کس مسجدی بسازد، هر چند به اندازه لانه مرغ سنگخوار باشد خدا در بهشت برایش خانه ای می سازد.

رعایت سادگی در بنای مسجد:

رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلم ) فرمود: مساجد خود را بی ایوان و کنگره بسازید (کنایه از ساده بودن و نداشتن زمینه مزاحمت برای همسایگان) و شهرهایتان را به لحاظ مکان و نمای زیبا به گونه ای بسازید که چشم نواز بوده و چشم انداز داشته باشد.

پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلم ) فرمود: مسجدتان را زر و زینت نیارایید؛ آنگونه که یهود و نصارا کنیه های خود را آراستند.

 

 

مسجدسازی در مسیرها:

پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلم ) فرمود: مسجد بسازید و خاک و خاشاک آن را بیرون ببرید. هر کس برای خدا مسجدی بسازد خدا در بهشت برایش خانه ای می سازد. مردی عرض کرد: ای رسول خدا! مساجدی که در مسیرها و میان راهها ساخته می شوند نیز اینگونه اند؟ فرمود: آری و بیرون بردن خاکروبه از آنها، مهریه حوریان بهشتی است.

2- توسعه بنای مسجد:

رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلم ) بر گروهی گذشت که به پی ریزی برای ساختن مسجدی مشغول بودند و گویا چون برای مسجد محدوده اندکی در نظر گرفته بودند.

فرمود: آن را گسترش دهید و (با اجتماع در آن) آن را پر کنید آنان براساس فرمان پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلم ) مسجد را گسترش دادند.

3- آبادانی مسجد:

امیرمومنان فرمود: هرگاه خدا اراده کند که اهل زمین را به عذابی گرفتار کند، می گوید: اگر نبودند کسانی که در بزرگی و عظمت من یکدیگر را دوست می دارند و مسجدهایم را آباد می سازند و در سحرگاهان به استغفار و طلب آمرزش می پردازند حتماً عذابم را نازل می کردم.

آبادانی مساجد نشانه جوانمردی است؛ امیرمومنان علی (علیه السلام ) می فرماید: مروت و جوانمردی در شش چیز است سه چیز در حضر (وطن) و آنها تلاوت قرآن، آبادسازی مساجد برای خدا و دوست گزینی در راه خدایند و سه چیز در سفر و آنها بذل زاد و توشه به دیگران و حسن خلق با همسفران و نیکومعاشرت کردن (با مردم) اند.