خانواده و احیاء و پرورش احساس مذهبی (نماز )در کودکان :
غالب رفتارهای انسان براساس یادگیری استوار است و اولین و مهمترین پایگاه یادگیری ، کانون خانواده است ، زیراخمیرمایه شخصیت انسان در خانواده تکوین می یابد و نگرشها ، رغبتها، رفتارهای خوشایند وناخوشایند نسبت به پدیده های مختلف ، از خانه سرچشمه میگیرد.
آنچه که مطلوب است ، در نهاد فرزندانمان وجود دارد و اینک رسالت پیامبر گونه اولیاء است که با باغبانی خود بذر وجود آنان را شکوفا کنند.
دوری کودکان و نوجوانان از نماز:
هر عمل و رفتار درست یا نادرست افراد جامعه ( بویژه والدین ) به نحوى یا مربوط به فرد است یا مربوط به خانواده و یا مربوط به اجتماع .
اجـتماع و تاءثیراتى که افراد از آن مى پذیرند، مى تواند منشاء صلاح یا فساد گردد و اُفق هاى سعادت یا تیرگى و شقاوت را به دنبال داشته باشد.
اگـر شـرایـط ، زمـیـنه ها، عملکرد افراد جامعه و به طور کلى فضاى عمومى و فضاى خاص هر مـحیط، سالم و به دور از گناه ، فساد ، خرافه و مانند آن باشد ، قطعاً رشد کودک و نوجوان در چنین جامعه اى به سوى معنویت ، ایمان و عبادت پروردگار سبحان سوق پیدا مى کند.
والدین چگونه باید کودک را برای نماز خواندن آماده کنند؟
روایات زیادی در رابطه با نماز و سن شروع به آن وارد شده است.در اینجا فرصت پرداختن به تک تک آنها نیست، اما می توان با دسته بندی و ذکر چند نمونه از هر کدام به نتایج مطلوبی رسید. این روایات به لحاظ عبارات به کار رفته در آن به سه دسته تقسیم می شوند.
وقتی فرزند شما در کنارتان سجده و رکوعی کرد و سلام نماز را داد و شما دستش را به گرمی فشردید، او را در آغوش گرفته و بوسیدید و لبخند رضایت‌بخشی در صورتتان شکوفا گردید، به یادش می‌ماند که هر موقع این حرکات را انجام داده، از شما یک پاداش درونی و رضایت‌بخش دریافت کرده است.
